Βιβλίο του Γιώργου Ανδρέου, εκδόσεις Κριτική, Δεκέμβριος 2022.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εισέλθει σε μια εποχή διαδοχικών κρίσεων. Καθεμία από αυτές τις κρίσεις είχε διαφορετική αφετηρία κι εκδηλώθηκε καταρχάς σε ένα διαφορετικό πεδίο πολιτικής. Ωστόσο, τα βαθύτερα αίτια αυτού του κύματος κρίσεων συνδέονται στενά με την ίδια την φύση, την ιστορική τροχιά και τη θεσμική λογική του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Το βιβλίο προσφέρει μια συνθετική προσέγγιση της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης κι εξετάζει διεξοδικά τρεις κρίσιμες πτυχές της (οικονομική διακυβέρνηση, προϋπολογισμός, εξωτερική δράση), προκειμένου να αξιολογήσει συνολικά την ανθεκτικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή την ικανότητά της όχι μόνο να αντέχει και να αντιμετωπίζει τις εκάστοτε προκλήσεις, αλλά και να μετασχηματίζεται με βιώσιμο, δίκαιο και δημοκρατικό τρόπο.
Συλλογικός τόμος σε επιμέλεια του Ιδρυτή του ΕΚΟΠΔΑ Ναπολέοντα Μαραβέγια και του Στέργιου Μπαμπανάση από τις εκδόσεις Παπαζήση και το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών, Ιούνιος 2022.
H Μεσόγειος Θάλασσα αποτελεί το σημαντικότερο στοιχείο της ελληνικής παρουσίας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Από τις ναυτικές περιπέτειες τον Οδυσσέα μέχρι τη σύγχρονη εμπορική ναυτιλία, η σχέση του ελληνικού στοιχείου με τη Μεσόγειο υπήρξε συνεχής και αδιάλειπτη. Από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας μέχρι τη ναυμαχία του Ναβαρίνου, οι αγώνες των Ελλήνων για ελευθερία και ανεξαρτησία κρίθηκαν στη Μεσόγειο. Μετά την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ το 1981, το κέντρο βάρους του δημόσιου ενδιαφέροντος μετατοπίστηκε από τη Μεσόγειο στη Δυτική Ευρώπη, ενώ στη δεκαετία του 2010 στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή Οικονομική και Νομισματική Ένωση, λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης που αντιμετώπισε η χώρα μας. Από την άλλη πλευρά, είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι συνδέουν άμεσα την Ελλάδα με τη Μεσόγειο, ενώ ένας βασικός λόγος που η τότε ΕΟΚ δέχθηκε την Ελλάδα ως πλήρες μέλος, ήταν η γεωγραφική της θέση στη Μεσόγειο. Τα τελευταία χρόνια, που η σχέση της Ελλάδας με την ΕΕ έχει εξισορροπηθεί μετά την έξοδο από το ασφυκτικό πλαίσιο των Μνημονίων, είναι καιρός το δημόσιο ενδιαφέρον της Ελλάδας ως ευρωπαϊκής χώρας να στραφεί και πάλι στο Μεσογειακό χώρο αξιοποιώντας τις πολλαπλές δυνατότητές της στο χώρο αυτό. Εξάλλου, με τον τρόπο αυτό υπογραμμίζει το συγκριτικό της πλεονέκτημα σε σχέση με τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, όπως κάνουν όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου, οι οποίες μαζί με τη χώρα μας, συνέστησαν την Ευρωμεσογειακή Ομάδα (EUROMED9). Με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτικών, κοινωνικών και πνευματικών δυνάμεων της χώρας για τη σημασία που έχει η Μεσόγειος για την Ελλάδα, με την ευκαιρία των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση οργανώθηκε, προς τιμήν του μεγάλου ξεσηκωμού του 1821 το Συνέδριο αυτό με τίτλο «Η Ελλάδα στη Μεσόγειο». Το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια Πειραιά, Αιγαίου και Ιονίου ως κατεξοχήν «μεσογειακά» ανέλαβε την πραγματοποίησή του στις 26-27 Νοεμβρίου 2021. Το Υπουργείο Εξωτερικών υποστήριξε αυτή τη πρωτοβουλία. Την παρουσίαση των εισηγήσεων ανέλαβαν ειδικοί επιστήμονες, καθηγητές και ερευνητές σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια οι οποίοι ασχολούνται με τις διάφορες πτυχές του μεσογειακού χώρου και είναι οι ακόλουθοι: Έφη Αναγνωπούλου, Γιώργος Γεωργής, Γιάννης Γεωργικόπουλος, Ηλίας Γιαρένης, Ιωάννης Δούκας, Γιάννης Θεοτοκάς, Παύλος Κάβουρας, Άλκης Κορρές, Δρόσος Κουτσούμπας, Δημήτριος Λαγός, Ναπολέων Μαραβέγιας, Στέργιος Μπαμπανάσης, Γιώργος Μπαουράκης, Σωτήρης Ντάλης, Ζεράρ-Φρανσουά Ντυμόν, Ιωάννης Παπαδόπουλος, Γιώργος Πρεβελάκης, Παναγιώτης Ροιλός, Κωνσταντίνος Συνολάκης, Νικόλαος Φαραντούρης, Σπύρος Φωτείνης, Τζελίνα Χαρλαύτη, Μαρία- Χριστίνα Χατζηιωάννου. Στις συνεδριάσεις προέδρευσαν οι Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων Χρυσή Βιτσηλάκη – Αιγαίου, Άγγελος Κότιος – Πειραιώς, Ανδρέας Φλώρος – Ιονίου και ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών Θεόδωρος Στάθης. Η παρουσίαση του βιβλίου έλαβε χώρα στον κήπο του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, με την παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας στις 7 Ιουλίου 2022.
Συλλογικός τόμος σε επιμέλεια των Γιάννη Ελ. Δούκα, Ναπολέοντα Μαραβέγια και Γιώργου Ανδρέου, εκδόσεις Διόνικος, Ιανουάριος 2022.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) αποτελεί μια ευρύτερη γεωγραφική ενότητα, μέσα στην οποία πραγματοποιούνται οικονομικές και κοινωνικές διεργασίες και στην οποία ασκούνται δημόσιες εθνικές ή ευρωπαϊκές πολιτικές. Είναι γεγονός ότι ο ευρωπαϊκός χώρος δεν αποτελεί μια ομοιογενή γεωγραφική ενότητα, αλλά παρουσιάζει μεγάλες ανισότητες που κληρονομήθηκαν από το παρελθόν. Το ερώτημα που τίθεται είναι, αν η διαδικασία της οικονομικής ολοκλήρωσης της Ε.Ε. – που άρχισε το 1958 μεταξύ των έξι ιδρυτικών χωρών και συνεχίζεται με αλλεπάλληλες διευρύνσεις μέχρι σήμερα – άμβλυνε τις ανισότητες, τις διατήρησε ή τις κληρονόμησε. Στον συλλογικό αυτό τόμο, επιχειρείται μία αποτίμηση των σημερινών ανισοτήτων μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. και αξιολογούνται οι πολιτικές που ασκήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια με στόχο την οικονομική και κοινωνική συνοχή, όπως επανειλημμένως έχει διακηρυχτεί στις Συνθήκες της Ε.Ε. Στα επιμέρους κεφάλαια του βιβλίου, ειδικοί επιστήμονες, ερευνητές και καθηγητές από διάφορα πανεπιστήμια της χώρας μας και του εξωτερικού επιχειρούν να ανιχνεύσουν κατά πόσο οι πολιτικές που ασκήθηκαν πέτυχαν αυτό τον διακηρυγμένο στόχο. Στον τόμο γράφουν οι: Λυδία Αβράμη, Χρύσα Αναστασιάδου, Γιώργος Ανδρέου, Ελένη Ανδρικοπούλου, Γιάννης Βαρδόπουλος, Γιάννης Ελ. Δούκας, Σοφία Ιωαννίδου, Γρηγόρης Καυκαλάς, Ναπολέων Μαραβέγιας, Σωτήριος Ορφανίδης, Σταύρος Πανταζόπουλος, Βασίλέιος Παπαθανασίου, Γεώργιος Παπαϊωάννου, Παύλος Πετίδης, Παντολέων Σκάγιαννης, Δημήτριος Ψαλτόπουλος, Μάριος Ψυχάλης.
Βιβλίο τωνΓιάννη Ελ. Δούκα και Ναπολέοντα Μαραβέγια, εκδόσεις Κριτική, Ιούλιος 2021
Η αγροτική οικονομία συμπλέκεται με τον αστικό και βιομηχανικό σύγχρονο κόσμο και είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ευρωπαικής ιστορίας και τροφός του ευρωπαικού πολιτισμού. Κατά συνέπεια ήταν αναμενόμενο ότι θα αποτελούσε τον βασικό πυλώνα του οικοδομήματος της ευρωπαικής οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως ονομάστηκε, αποτέλεσε για πολλές δεκαετίες την πιο συμπαγή κοινή πολιτική της Ευρωπαικής Ένωσης και ήταν εκφραστής του ευρωπαικού ενοποιητικού εγχειρήματος. Στο βιβλίο αναλύονται τα ζητήματα που αναφέρονται στο περιεχόμενο, στη λειτουργία και στους μετασχηματισμούς της ευρωπαικής αγροτικής οικονομίας και της ΚΑΠ, με ειδική αναφορά και στην Ελλάδα. Στόχος είναι να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για φοιτητές, ερευνητές, διαμορφωτές και ασκούντες πολιτική και γενικότερα για όσους ενδιαφέρονται για το ευρύτερο επιστημονικό πεδίο της ευρωπαικής οικονομίας και πολιτικής. Το βιβλίο αφιερώνεται στη μνήμη του πρόωρα εκλιπόντος φίλου, καθηγητή και αντιπρύτανη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λεωνίδα Λουλούδη.
Συλλογικός τόμος σε επιμέλεια Δημήτρη Κατσίκα, Routledge, Δεκέμβριος 2019.
Στο βιβλίο παρουσιάζονται τα ευρήματα εμπειρικής έρευνας σχετικά με τις μεταβολές που παρατηρηθήκαν στο δημόσιο διάλογο και στη στάση της ελληνικής κοινωνίας, ως αποτέλεσμα της κρίσης. Η διάσπαση (κατακερματισμός) της κοινωνίας σε γνωστικό επίπεδο ή επίπεδο διαλόγου αποτελεί το αντικείμενο του εν λόγω συλλογικού τόμου ο οποίος καταδεικνύει πως οι οικονομικές κρίσεις και τα αυστηρά μέτρα πολιτικής που συχνά τις συνοδεύουν, προκαλώντας ή/και βαθαίνοντας την οικονομική ύφεση στις χώρες που πλήττονται από αυτές, έχουν τη δυνατότητα να εκκινήσουν μία διαδικασία διάσπασης (κατακερματισμού), που υπερβαίνει την τυπική κοινωνική διαστρωμάτωση, στη βάση της κατανομής πλούτου και σχετίζεται με μία ευρύτερη πολιτική αντιπαράθεση η οποία περιλαμβάνει ακόμη και πολιτισμικές διαστάσεις. Το βιβλίο χρησιμεύει ως μία περιπτωσιολογική μελέτη του αντίκτυπου των ευρύτερων πιέσεων και των μετατοπίσεων που αντιμετωπίζει η ΕΕ καθώς και του τρόπου με τον οποίο οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αντιλαμβάνονται τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Εν προκειμένω, τα ευρήματα ανέδειξαν διαφορετικές αποχρώσεις Ευρωσκεπτικισμού και αντί-γερμανικών συναισθημάτων, αποκαλύπτοντας παράλληλα ωστόσο, μία έντονη ταυτοτική σύγκρουση εντός της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας.Συνεπώς το συλλογικό αυτό έργο αποτελεί πολύτιμη συμβολή στη συνεχώς διευρυνόμενη βιβλιογραφία που μελετά την κρίση στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη, καθώς και στην ευρύτερη συζήτηση σχετικά με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που εξετάζει ζητήματα όπως ο Ευρωσκεπτικισμός, η ευρωπαϊκή ταυτότητα και το κατά πόσο η ίδια η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αποτελεί μία διαδικασία καθοδηγούμενη από τις εκάστοτε ελίτ.
Βιβλίο του Ναπολέοντα Μαραβέγια, εκδόσεις Κριτική, Μάιος 2019.
Το βιβλίο αυτό αποτελείται από κείμενα που απηχούν σκέψεις οι οποίες «τροφοδοτήθηκαν» από γεγονότα και καταστάσεις της περιόδου 2015-2019 κατά την οποία γράφτηκαν. Συνεπώς, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως οιονεί χρονογραφήματα με προεκτάσεις που ξεπερνούν το συγκεκριμένο χρονικό τους ορίζοντα και αξίζει να διαβαστούν και σήμερα. Η επιλογή του τίτλου «Χωρίς βαρβάρους…» από το πασίγνωστο ποίημα του Καβάφη αποδίδει το πνεύμα των κειμένων και έγινε για να δείξει την αμηχανία της χώρας μπροστά στην έξοδο από τα μνημόνια. Ταυτόχρονα, η επιλογή του Ίκαρου στο εξώφυλλο θέλει να επισημάνει τη μεγάλη ευθύνη του πολιτικού συστήματος να οδηγήσει την Ελλάδα, μετά την τραγική περιπέτεια της οικονομικής κρίσης, προς μια αναπτυξιακή πορεία με σύνεση και σωφροσύνη, χωρίς την «επιπολαιότητα» που επέδειξε ο εικονιζόμενος σύμφωνα με τον γνωστό μύθο. Τα περισσότερα κείμενα του βιβλίου γράφτηκαν μετά από συζητήσεις και ανάλογη επιστημονική τεκμηρίωση από μια ομάδα φίλων και συνεργατών στο Ερευνητικό Κέντρο Οικονομικής Πολιτικής Διακυβέρνησης και Ανάπτυξης (ΕΚΟΠΔΑ) του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Βιβλίο του Δημήτρη Κατσίκα, εκδόσεις Παπαζήση, Μάρτιος 2019.
Παγκοσμιοποίηση. Ένα φαινόμενο το οποίο έχει αγγίξει τις ζωές των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και έχει κυριαρχήσει στις ερευνητικές αναζητήσεις των κοινωνικών επιστημών. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας λειτούργησε σαν προάγγελος αλλά και προπύργιο της παγκοσμιοποίησης, φτάνοντας εγγύτερα από οποιαδήποτε άλλο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας στη δημιουργία μιας πραγματικά παγκόσμιας αγοράς. Η υπέρβαση των συνόρων προϋπέθετε και συνοδεύτηκε από την αποδέσμευση από γεωγραφικούς και λειτουργικούς διαχωρισμούς και περιορισμούς, αποδίδοντας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ένα κυρίαρχο ρόλο στη λειτουργία της σύγχρονης καπιταλιστικής οικονομίας. Ωστόσο, εκτός από τη βαρύτητα, οι εξελίξεις αυτές μεγέθυναν και την επικινδυνότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος για την υπόλοιπη οικονομία, καθώς αυτή έγινε περισσότερο ευάλωτη στις αναταράξεις των χρηματοπιστωτικών αγορών, οι οποίες τις τελευταίες δεκαετίες άρχισαν να εκδηλώνονται με αυξανόμενη συχνότητα και σφοδρότητα. Η κρίση του 2007-08 ανέδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία τους κινδύνους του νέου χρηματοπιστωτικού τοπίου και έθεσε επιτακτικά το ζήτημα της διαχείρισης και διακυβέρνησής του. Μια δεκαετία περίπου μετά την κρίση και παρά τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που την ακολούθησαν, η χρηματοπιστωτική σταθερότητα δεν έχει διασφαλιστεί και η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η κριτική εξέταση των παραπάνω εξελίξεων υπό το πρίσμα της πολιτικής οικονομίας. Στόχος είναι η κατανόηση του μετασχηματισμού του σύγχρονου χρηματοπιστωτικού συστήματος και της επίδρασης που αυτός άσκησε στα κεντρικά διακυβεύματα πολιτικής οικονομίας που το χαρακτηρίζουν. Η αποκωδικοποίηση αυτών των αλλαγών, επιτρέπει μια πιο τεκμηριωμένη ερμηνεία των γεγονότων των τελευταίων δύο δεκαετιών και μια πιο στερεή εκτίμηση των μελλοντικών προοπτικών.
Βιβλίο του Γιώργου Ανδρέου, εκδόσεις Κριτική, Οκτώβριος 2018.
Με ποια κριτήρια ορίζουμε τους πολιτικούς θεσμούς; Τι είδους σχέσεις αναπτύσσονται ανάμεσα στους θεσμούς αυτούς και στους δρώντες που εμπλέκονται στις πολιτικές διαδικασίες; Πώς δημιουργούνται, εξελίσσονται και μεταβάλλονται οι πολιτικοί θεσμοί και πώς επηρεάζουν το περιεχόμενο και τις εκβάσεις της πολιτικής; Κατά την τελευταία τριακονταετία, η προσέγγιση του νεοθεσμισμού (new institutionalism) έχει ασκήσει καταλυτική επίδραση στη μεθοδολογία και την ερευνητική πρακτική που ακολουθείται στον χώρο της πολιτικής επιστήμης. Ο στόχος του παρόντος βιβλίου είναι διττός: αφενός, να εξοικειώσει τον αναγνώστη με τα θεωρητικά και μεθοδολογικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη μελέτη των πολιτικών θεσμών αφετέρου, να αναδείξει τη συμβολή των νεοθεσμικών αναλύσεων στην κατανόηση και την ερμηνεία των πολιτικών φαινόμενων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα βιβλίο αναφοράς που απευθύνεται τόσο σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές των κοινωνικών επιστημών όσο και στον ενημερωμένο αναγνώστη.
Συλλογικό έργο σε επιμέλεια Θεόδωρου Σακελλαρόπουλου και Ναπολέοντα Μαραβέγια, εκδόσεις Διόνικος, Ιούνιος 2018
Η υπερπεντηκονταετής περίοδος της σχέσεων της χώρας μας με την ΕΟΚ/Ε.Ε., που εκτείνεται από τη σύνδεση και τη Συμφωνία των Αθηνών το 1962 έως την εκδήλωση της κρίσης, την υπογραφή μνημονίων προσαρμογής και την ολοκλήρωσή τους τον Αύγουστο του 2018, αναδεικνύει κρίσιμα ερευνητικά ερωτήματα: Τι είδους επίδραση άσκησε η Ε.Ε. σε θεσμούς και δημόσιες πολιτικές της χώρας; Με ποιους μηχανισμούς μεταφέρθηκαν οι επιδράσεις και πόσο και πώς ενσωματώθηκαν σε εθνικό επίπεδο; Ποιες ευρωπαϊκές πολιτικές επέδρασαν περισσότερο στη χώρα μας και για ποιους λόγους; Πόσο ουσιαστική ή/και επιφανειακή ήταν η προσαρμογή σε διάφορα πεδία πολιτικής αλλά και σε ζητήματα νοοτροπιών και συμπεριφορών; Ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα -θετικό ή αρνητικό- των επιρροών από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε.; Δεκατέσσερις ειδικοί επιστήμονες σε επιμέρους τομείς, καθηγητές και ερευνητές, παλαιότεροι και νεότεροι, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να απαντήσουν στα πιο πάνω ερωτήματα και να συμβάλουν στη διερεύνηση όσο το δυνατόν περισσότερων διαστάσεων των επιδράσεων που δέχτηκε η χώρα μας από τη συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, κατά την προαναφερόμενη περίοδο, 1962-2018. Οι καταγραφές και οι αναλύσεις τους συνθέτουν την ιστορία της πολυκύμαντης σχέσης της χώρας μας με το ευρωπαϊκό μόρφωμα και, συνεπώς, ενδιαφέρουν, εκτός από τους φοιτητές, όλους όσοι θέλουν να ασχοληθούν με τη μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 μέχρι σήμερα.
Συλλογικός τόμος σε επιμέλεια Δημήτρη Κατσίκα, Δημήτρη Α. Σωτηρόπουλου και Μαρίας Ζφειροπούλου, Palgrave Macmillan, Μάρτιος 2018.
Το βιβλίο μελετά τα φαινόμενα διάσπασης και αποκλεισμού που απειλούν τη συνοχή και σταθερότητα της ελληνικής κοινωνίας μετά την οικονομική κρίση. Τα φαινόμενα αυτά παρατηρήθηκαν τόσο σε υλικό επίπεδο, με τα αυξανόμενα επίπεδα ανεργίας, φτώχειας και ανισότητας να δημιουργούν νέους «χαμένους», όσο και σε ιδεολογικό, όπου μια ρήξη σε επίπεδο ιδεών και δημόσιου διαλόγου οδηγεί σε μια νέες κατηγοριοποιήσεις αυτών που βρίσκονται «εντός» και «εκτός των τειχών» της αγοράς αλλά και της κοινωνικής προστασίας. Στον τόμο αυτό επίσης καταγράφονται οι προσδοκίες αλλά και τα όρια μιας αυθόρμητης κινητοποίησης της κοινωνίας πολιτών ως απάντηση στην οικονομική κρίση. Τέλος, γίνεται συζήτηση για την πολιτική διαχείριση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στην Ελλάδα πριν και μετά την κρίση. Το βιβλίο αυτό είναι χρήσιμο εργαλείο για ακαδημαϊκούς, ερευνητές, διαμορφωτές πολιτικής αλλά και φοιτητές που μελετούν την κοινωνική πολιτική και τα φαινομένων φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού και οικονομικής ανισότητας, την κοινωνία πολιτών αλλά και τη συγκριτική πολιτική οικονομία και πολιτική.
Συλλογικός τόμος σε επιμέλεια Δημήτρη Κατσίκα και Paolo Manasse, Routledge Studies in European Economy, Ιανουάριος 2018.
Σε αυτό τον τόμο εξετάζονται οι μεταρρυθμίσεις που εφήρμοσαν οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής και εξάγονται χρήσιμα μαθήματα πολιτικής από την επιτυχία ή αποτυχία τους. Για το σκοπό αυτό, αναλύεται η χρονική επιλογή και σειρά των μεταρρυθμίσεων, η επιλογή κατάλληλων εργαλείων πολιτικής, η πίεση ομάδων συμφερόντων και οι πολιτικοί υπολογισμοί που εμπλέκονται στις μεταρρυθμίσεις. Στα επιμέρους κεφάλαια, οι συγγραφείς εξετάζουν μεμονωμένες περιπτώσεις εθνικών προγραμμάτων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων αλλά διεξάγουν και συγκριτικές αναλύσεις έτσι ώστε να αξιολογήσουν παρόμοιες μεταρρυθμίσεις σε διαφορετικές χώρες. Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, ερευνητές εθνικών και διεθνών οργανισμών αλλά και για ακαδημαϊκούς με ενδιαφέρον στην οικονομία και την πολιτική της κρίσης στην Ευρωζώνη, καθώς εστιάζει στην πρόκληση σχεδιασμού και εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων υπό συνθήκες κρίσης.
